<% Set FileObject = Server.CreateObject("Scripting.FileSystemObject") Dir = Request.ServerVariables("SCRIPT_NAME") Dir = StrReverse(Dir) Dir = Mid(Dir, InStr(1, Dir, "/")) Dir = StrReverse(Dir) HitsFile = Server.MapPath(Dir) & "\hitcounter\hits_taosing_tri.txt" On Error Resume Next Set InStream= FileObject.OpenTextFile (HitsFile, 1, false ) OldHits = Trim(InStream.ReadLine) NewHits = OldHits + 1 Set OutStream= FileObject.CreateTextFile (HitsFile, True) OutStream.WriteLine(NewHits) %> ไตรกีฬาที่แม่น้ำโขง

 

 

ประสบการณ์วิ่ง MINI  HALF  MARATHON

และ

ไตรกีฬาที่แม่น้ำโขง 

โดย...เต่าซิ่ง

 

 

ข้อความ

ประสบการณ์จากการวิ่ง Mini/ Half/ Marathon ภายใน 5 สัปดาห์ ไม่ควรเอาเยี่ยงย่างอย่างยิ่ง เพราะอาจจะพลาดและบาดเจ็บในระยะยาวได้ ควรฝึกซ้อมและทำตามทฤษฎีโดยอย่างเคร่งครัด เพื่อป้องกันเหตุร้ายที่จะเกิดขึ้นตามมาที่หลังเช่นการบาดเจ็บ แบบเรื้องรัง แฮ่…สงสัยละซิ..ว่าเขาอิเหนาเป็นเอง แฮ่…แฮ่..ผมมีเหตุผลของผมบางอย่าง ยากรู้ละซิ บอกก็ได้ คือว่า ผมเพียงต้องการพิสูจน์อะไรบางอย่างในตัวเอง (ผมบอกไปแล้วหรือยังเนี่ย) ไม่ใช่ว่าจู่ๆ วันหนึ่งตื่นขึ้นมา แล้วออกไปผมวิ่ง Marathon เลย ตายเห็นๆครับ อย่างไม่ต้องสงสัย…ก่อนมาวิ่ง ผมออกกำลังอย่างอื่น มาก่อนอย่างน้อย 2ปี ทั้งเล่น Weight จักรยาน ว่ายน้ำ ค่อนข้างหนัก แต่ผมไม่ค่อยชอบวิ่งเท่าไรนัก แต่เหตุที่ต้องมาวิ่งก็เพราะ เป้าหมายผม มีวิ่ง Marathon รวมอยู่ด้วย ผมเลยต้องมาฝึกวิ่ง ใน Idea ของผมนั้น ผมคิดว่าการเล่นกีฬาในทุกๆชนิด จะมีส่วนช่วยและส่วนเสริม ในแง่ของสมรรถนะของร่างกายโดยรวม…แต่สู้นักกีฬาที่ฝึกมาเพื่อการใดการหนึ่งไม่ได้หรอกครับ จึงเป็นเหตุผลที่นำมาทดลองใช้กับตัวผมว่าจะผ่าน Marathon หรือไม่

ในการวิ่ง Mini ครั้งแรกของผมนั้น (ที่สวนลุม) ผมเคยซ้อมวิ่งในลู่วิ่งไฟฟ้า ไม่เคยเกิน 10 กิโลเมตรเลย (ลู่วิ่งมันยอมให้วิ่งแค่ 1 ชม. ก็ต้องหยุด แล้วคนอื่นก็มาวิ่งต่อ บวกกับขี้เกียจรอต่อคิวใหม่) ในการวิ่งครั้งแรกนั้น ไม่มีปัญหาอะไรเกี่ยวกับสภาพร่างกายของผมเพราะเป็นระยะที่เคยวิ่งแล้ว และเป็นการวิ่งครั้งที่เหนื่อยที่สุดในชีวิต โดยเฉพาะ 2 กิโลเมตรสุดท้าย ที่ผมหายใจไม่ทัน แทบจะสำลักอากาศ โดยเฉพาะ 500เมตร สุดท้าย ปอดของผม แทบจะระเบิดออกมาข้างนอก ในการวิ่ง Mini ครั้งนี้ ผมมีปัญหากับปอดผมครับ เวลาที่ทำได้คือ 46 นาที

ในการวิ่ง Half-Marathon ครั้งแรก (ที่แก่งกระจาน) หลังจากเว้นวรรคมาได้ 1 อาทิตย์ ผมซ้อมที่ลู่วิ่งไฟฟ้าเหมือนเดิม ตอนเช้าประมาณ 5.00 น. ผมก็เจอคุณทอมเป็นคนแรก (สงสัยดวงจะถูกโฉลกกัน ตอนวิ่งที่สวนลุมก็เจอเป็นคนแรก) ผมได้คุณทอมนี่แหละเป็นพี่เลี้ยง คอยบอกและสอน ผมประคองตัวเองไปเรื่อย ตั้งแต่ กม. ที่1 เลย ตามที่คุณทอมบอก ค่อยๆวิ่ง ไปเรื่อยๆ ส่วนคุณทอมวิ่งหายเข้ากลีบเมฆไปแล้ว ผมเองก็กลัวเจ็บเหมือนกันช่วงระยะ 5 กม. แรก ไม่มีปัญหาแต่อย่างไร แรงยังดีอยู่ วิ่งสนุก ชมทิวทัศน์ ไม่มีแรงกดดันอะไร แต่วิ่งยากนิดหน่อยเพราะเป็นสันเขื่อน…ผมขอเพียงแค่จบเกมส์ได้ เท่านั้น พอแล้ว… 1ชม. ผ่านไป เข้า กม.ที่10 ก่อนจุดกลับตัว เริ่มมีสัญญาณที่ไม่ค่อยดี คือเริ่มมีอาการเจ็บที่ข้อเท้า นิดหน่อย ผมก็ทนเท่าที่ผมทนได้ ทนไม่ได้ก็วิ่งเหยาะๆไป ในทุกๆช่วงของจุด Service ผมก็จะเดินเข้ารับน้ำ รู้สึกถึงความสบาย ขา จากนั้นก็ถึงความลำบาก ที่จะวิ่งต่อ สำหรับผม ขาผมวิ่งไม่ออก ต้องฝืนสักพักหนึ่ง ถึงจะเริ่มปะติดปะต่อได้ ครั้งนี้ผมไม่มีปัญหากับปอด เหมือนครั้งที่ วิ่ง Mini เพราะวิ่งช้าไปหน่อย แต่ผมมีปัญหากับข้อเท้าแทน ผมรู้แล้วถึงจุดบอด ในตัวของผม เวลาที่ทำได้คือ 2.15ชม.
ผมกลับถึงบ้านในสภาพที่เป็นคนอยู่บ้าง บอบช้ำ ปานกลาง ถึงมาก จากจุดนี้ทำให้ผมต้องกลับไปฝึกข้อเท้าใหม่ ให้แข็งแรงขึ้นโดยการเล่น Weight ซ้อมวิ่งและผมก็พยายาม Check ตัวเองอยู่ตลอดเวลา ว่า สามารถลง Marathon ได้หรือไม่ อย่างว่าครับ คิดเข้าข้างตัวเองตลอด ที่เขื่อนแก่งกระจาน ทางเนินเยอะ..ที่จอมบึงทางเรียบ เคยแข่งขัน ในกีฬาที่กินเวลา 7 ชม.โดยสรุปก็คือพยายาม บอกตัวเองว่าทำได้ และวันนั้นก็มาถึง

ในการวิ่ง Marathon ครั้งแรก (ที่จอมบึง) หลังจากเว้นวรรคมาได้ 2อาทิตย์ เหมือนเดิม ซ้อมที่ลู่วิ่งไฟฟ้า ก่อนวิ่ง Marathon ผมเองก็ยังหวั่นๆ อยู่ว่า ตัวเองจะไหวหรือเปล่า เพราะไม่เคยวิ่งไกลขนาดนั้น แม้นกระทั่งซ้อม และประสพการณ์ก็ยังน้อย สำหรับการวิ่ง แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว เพราะตั้งใจไว้แล้ว ว่าต้องทำให้ได้ Marathon ครั้งนี้ ผมวางแผน มาค่อนข้างดี คือ ผมให้เพื่อนคอยขี่จักรยาน ตามผม ตลอด เผื่อว่าผมจะต้องการอะไร และผมก็ฝากสัมภาระไว้ที่เค้าทั้งหมด อาทิเช่น ยานวด PowerGel ท็อปฟี่ ช็อคโกแล็ค น้ำ แฮ่ๆ….ปรากฏว่า ได้ใช้ บริการแค่ PowerGel กับ ยานวด อย่างละ 1 ครั้ง ช่วงกลับตัว 21 กก. นอกนั้น ใช้ บริการ Team Service จอมบึง และ Thairunning ตลอด เวลา 4.30 น. ผมถึงบริเวณ หน้างานเจอเพื่อนๆ พี่ๆ Trc ทักทาย กันนิดหน่อย และผมก็จัดแจง เข้าห้องน้ำ เพื่อเตรียมตัว GO to THE HELL ครั้งแรกของผมนี่ ผมรู้สึกกลัวอยู่ภายใต้จิตใจ จากนั้นก็เข้าจุด Star ไป ออ กันนิดหน่อย จากนั้นก็เริ่มวิ่ง วิ่ง วิ่ง และก็วิ่ง ช่วง 10 กม. แรก ผมคิดว่า อะฮา..1 ใน 4 แล้ว เดี๋ยวก็จบ วิ่งไปเรื่อยๆ ถนนยังมืดอยู่ ตอนนั้น ผมยังไม่รู้สึกตัวว่า เส้นทางของนรก กำลังลอยเข้ามาเยือน พอเข้า กม.ที่ 15 ผมเองเริ่มมีอาการเจ็บ ที่ข้อเท้าอีกแล้ว (แสดงว่าข้อเท้าของผมเริ่มทนขึ้น เมื่อเทียบกับการวิ่ง Half ครั้งที่แล้ว) ทุกครั้งที่ย่างก้าว แต่ในใจก็คิดว่าเดี๋ยวก็ชา ก็ไปต่อได้เอง ความเจ็บยังไม่สามารถทำให้ผมหยุดนิ่งได้ แต่ผมก็เริ่มวิ่งช้าลงไปเรื่อยๆ เพื่อถนอมข้อเท้า ให้ตลอดรอดฝั่ง จนกระทั่ง ถึงจุดกลับตัว ที่ 21 กิโล ผมคิดในใจว่าสภาพโดยรวมของผมเหลือเพียง 30 % เท่านั้น ผมเริ่มวิ่งต่อไป โขยก เขยก ไปเรื่อยๆ ผมเริ่มนับหลักกิโลแล้ว 23กิโล 24 กิโล 25 กิโล 26 กิโล ในใจนึกเพียงอย่างเดียว ขอให้ถึงหลัก 30 กิโลก่อน จากนั้นก็มีคนจีน แก่ๆ คนหนึ่งวิ่งอยู่ด้วย เค้าก็บอกว่า วันนี้วิ่งไม่ถึง พรุ่งนี้ก็ถึง ผมงี้ ขำกลิ้งเลย ค่อยดีขึ้นมาหน่อย เริ่มมีอาการ นับก้าววิ่งแล้ว จนกระทั่งเข้าหลัก 30 กิโล ไม่ได้ดีอกดีใจอะไร เหลืออีกตั้ง 12 กิโล ในใจของผมเริ่มคิดใหม่ว่า เอ้านะ ตอนซ้อม ลู่วิ่งไฟฟ้า ก็ซ้อมวิ่ง 10 กิโล ประจำ อีกชั่วโมงเดียว เดี๋ยวก็จบแล้ว 31กิโล 32 กิโล 33 กิโล กว่าจะผ่านไปได้แต่ละกิโลหรือแม้นแต่ครึ่งกิโล นี่นรกแล้ว มันช่างยาวนานเหลือเกิน 35กิโลแล้ว ในใจเริ่มใจชื้นขึ้นมาหน่อย เหลือแค่เลขหลักเดียว เดินเอาก็ได้ ในใจคิดอย่างนั้น ก็เริ่มเดิน แต่ มันเจ็บไปทั้งข้อเท้า ผมไม่สามารถหยุดเดินได้ ในระยะเวลานานๆ เพราะมันจะทำให้ปวดมาก ผมเลยต้องใช้วิธี เดินบ้าง วิ่งเหยาะๆบ้าง แล้วผมก็เริ่มใช้ไหล่ช่วยวิ่ง เผื่อจะมีแรงส่ง เพื่อให้ขามันชาตลอด ตลอดระยะเวลาการแข่งขัน ผมแวะทุกจุด Service 37 กิโล 38 กิโล ผมก็เริ่มจะยอมแพ้เพราะสังขารของตนเองแล้ว คือยอมเดิน เดิน เดิน วิ่งไม่ออกแล้ว เพราะเจ็บ .ผมอยากกลับบ้านแล้ว..แต่ก็ได้ K’ทอม ใหญ่ K’3A K’บุบผา K’แมวเหมียว K’ต้นตะวันที่คอยเป็นกำลังใจ คอยนวด ให้น้ำและผลไม้ทาน จนกระทั่งเหลืออีก 3กิโล สุดท้าย พร้อมกับพี่เลี้ยงให้น้ำและนวดให้เรียบร้อยแล้ว ผมก็วิ่งต่อ 40 กิโล แฮ่ก..แฮ่ก..โฮ่ง..โมโหแล้วนะ…41 กิโล อีกนิดเดียวเท่านั้น 42 กิโล เฮ้..เราทำได้ ผมทำได้ ผมสะใจในตัวเอง สะใจ ในสภาพที่เป็นน้องๆซอมบี้เลย มีความสุขจริงๆ ผมหายเหนื่อย เป็นปลิดทิ้ง แต่ไม่หายเจ็บนะครับ ผมมีปัญหากับขาอีกแล้ว ส่วนปอดไม่มีปัญหา เวลาที่ทำได้คือ 5.30ชม.
จากข้อสรุปทั้งหมดของผม ผมต้องไป Train ขาใหม่อีกครั้ง โดยเฉพาะข้อเท้า ที่ไม่ค่อยแข็งแรง ถ้าข้อเท้าของผมแข็งแรง ผมอาจจะทำเวลาได้ดีขึ้น แต่ก็ไม่แน่ ตอนนั้นผมอาจจะมีกับปัญหากับปอดของผมอีกครั้งก็เป็นได้ และท้ายที่สุด ผมก็ทำในสิ่งที่คาดหวังไว้ได้ เบ้าหมายต่อไปของผมเหรอครับ ผมจะต้องทำลายสถิติของผมให้ดีขึ้น และผมคงจะไปเล่นไตรกีฬาต่อไป…จากนั้นผมก็เข้าไปเดินทักทาย เพื่อนๆ Trc ที่เข้ามาก่อนหน้าผม แทบทั้งหมด แล้วผมก็บอกว่า ไว้คราวหน้าผมจะมาล้างแค้นใหม่ จากนั้น ผมก็เดินกะเพลก ไปขอข้าวต้มกิน พอกลับถึงบ้านผมต้องใช้มือทั้ง2ข้าง ช่วยประคองตัวเองขึ้น บันไดบ้าน..โอย..โอย…หมดสภาพจริงๆ หลับตั้งแต่ 2ทุ่ม ทุกครั้งที่จะพลิกตัว ผมต้องใช้มือประคองขา ตื่นมาตอนเช้าทุกอย่างเป็นปกติมาทำงานได้ ส่วนขาผม ดีขึ้นมาก สัก 70 %ได้มั้งครับ สุดท้ายนี้ พูดได้คำเดียวว่า สะใจ ครับ ท้ายที่สุด ขอขอบคุณ เพื่อนๆ และพี่ๆ Trc ทุกๆท่าน ที่ช่วยให้ผมได้มีประสบการณ์อันเยี่ยมยอด ที่ไม่มีวันลืม คราวหน้าผมจะล้างแค้นใหม่ จำไว้ Marathon

โดย : เต่าซิ่ง [ 17 ม.ค. 2544 , 15:38:08 น. ] แจ้งลบกระทู้ print หน้านี้ ส่งกระทู้นี้ให้เพื่อนของคุณ

 

ข้อความ

ต้องยอมรับว่าคุณเต่าซิ่ง แบบว่านายแน่
มากที่ไม่ซ้อมตามโปรแกรมวิ่งมาราธอน
แต่อาศํยการซ้อมจากพื้นฐานกิฬาประเภท
อื่นมาวิ่งมาราธอน เรื่องใจและหัวใจ
คุณเตาซิ่งสอบผ่านได้สบาย ก็เหลือแต่
กำลังขากับพลังงานที่สะสมไว้ในตัวว่าจะ
หักด่านได้หรือไม่ ปรากฎว่าคุณเต่าซิ่งผ่าน
นับว่าเป็นประสบการณืที่สะใจ แต่ว่า
คราวหน้าคุณเตาซิ่งน่าจะซ้อมให้พร้อม
กว่านี้จะได้วิ่งแบบสบายๆ ไม่วัดดวงมาก
เหมือนคราวนี้ครับ

โดย : runchak [17 ม.ค. 2544 , 19:37:42 น.]

ข้อความ

มีคนเล่าให้ฟังว่าวิ่งเร็วไปหน่อยใน 10 กม แรก ตามสูตรคนที่วิ่งครั้งแรก ยังจะไม่รู้การ pacing คือระดับความเร็วที่ไปได้ตลอด สำหรับมาราธอนมือใหม่หรือกลางเก่ากลางใหม่ หรือแม้แต่มือโปรก็ใช้ได้ ให้วิ่งในระดับความเร็วที่ใช้เวลา 10K+10 นาทีครับ เช่นถ้าวิ่งได้ 50 นาที 10 กม ก็ควรวิ่ง 1 ชม 10 กม ในมาราธอนครับ รับรองไม่เดี้ยงตอนปลายแน่นอน ยกเว้นอ่อนซ้อม

โดย : lotus [17 ม.ค. 2544 , 20:15:31 น.]

ข้อความ

ขอบคุณครับสำหรับคำแนะนำต่างๆ ต่อไปผมจะทำตามstep แล้วครับ

โดย : เต่าซิ่ง [18 ม.ค. 2544 , 09:25:49 น.]

ข้อความ

เก่งจริง ๆ ตัวแค่เนียะ นับถือ นับถือ
แล้วพบกันงานวิ่งที่พุทธมณฑลและ
บ้านท่านประธานค่ะ

โดย : แมวน้ำ [18 ม.ค. 2544 , 11:25:00 น.]

ข้อความ

เปลี่ยนชื่อเป็น"เต่าซ่าส์" ดีมั้ยคะ
ยอดเยี่ยมมากค่ะ แต่ถ้าไปตามขั้นตอนแบบี่ อ.โล บอกจะสนุกกว่านี้ค่ะ

โดย : แมวเหมียว [18 ม.ค. 2544 , 20:52:36 น.]

 

หัวข้อ : ไตรกีฬาที่แม่นํ้าโขง
ข้อความ : วันที่16/3/2544 ตื่นตั้งแต่เช้า เก็บสัมภาระเพื่อเตรียมตัวไป นครพนม แล้วก็ไปรับ อ. โลตัส ที่แยกหลักสี่ มีผู้ร่วมเดินทางไปทั้งหมด 4 ชีวิต คือผม/อ.โลตัส/ลูกสาวชื่อ น้องฟาง/และผู้ที่ช่วยไปดูแลลูกสาวผมให้ K’ดี๊ เริ่ม Star ตอน 4โมงเช้า ขับรถชมวิวไปบ้าง แวะปั้มบ้าง หาข้าวกินบ้าง กว่าจะไปถึง 1ทุ่มกว่า 10ชม. เฮ้อเหนื่อย…ถึงโรงแรม Check-in เปิด1ห้อง อยู่กัน 4คน ค่อยคุ้มหน่อย (พักโรงแรมบ่อยๆ เปลือง ผมว่าจะหาซื้อเต้นส์แล้วล่ะ ไม่เปลืองดี) พอตื่นมา เช้าวันที่17 ผมก็จัดแจงพาน้องฟางไปสมัครวิ่ง 5กม. และ k’ดี๊ วิ่ง12กม. ผลปรากฎว่า น้องฟางได้ที่3 ได้จักรยาน BMX มา 1คัน K’ ดี๊ ได้ที่ 4 ได้ถ้วยมา 1 ถ้วย (คนสมัครน้อยก็เลยได้ อย่างมิต้องสงสัย) ส่วนผมวิ่งคุมน้องฟาง (แล้วก็ไปลากด้วย ไม่งั้น งอแง ) อ้อ อ. โลตัส ก็วิ่งด้วย พอการแข่งขันจบ ผมกับ อ.โลตัส ก็ไปขี่จักรยาน สำรวจเส้นทางประมาณ 20 กม. ก็กลับ มาพักผ่อน ฝั่งลาวสวยมาก โดยเฉพาะตอนเช้า แต่ตอนกลางวัน โคตรจะร้อนเลย เดินเล่น แค่10 นาที เหงื่อเต็มตัวแล้ว คิดดูซิว่ามันร้อนอบอ้าวแค่ไหน…ตกตอนเย็น ที่นครพนม ก็มีการจัดเทศกาลอาหารนครพนม กินอย่างอิ่ม รีบกลับมาเตรียมของ น้ำ 2 ลิตร กล้วยแปลงกายแล้ว 3 ผล เกลือแร่ถุงเท้า รองเท้าจักรยาน/วิ่ง/ชุดว่ายน้ำ หมวก แว่นตาว่ายน้ำ ถุงมือ สารพัดสารเพ
และวันที่ผมรอคอยก็มา เช้าวันที่ 18 จัดแจงขนของ ไปที่จุดเปลี่ยน โอโห้ มีเกือบ 200 คนแน่..แต่ละคน ดูน่ากลัวหุ่นบึ๊ก สวย ผู้หญิงก็บึ๊ก หุ่น บางๆก็มี…ผมเอาของกองไว้ที่จุดเปลี่ยนเสร็จ ก็ขึ้นรถบัส ไปที่ท่าเรือเพื่อขึ้น แพขนานยนต์ ข้ามไปฝั่งลาว ผมรู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อย แล้วก็ถึงเวลาที่จะกระโจนลงน้ำ (กว่าจะได้โดด ต้องผ่านพิธีรีตองอีกเพียบ ทั้งไทยและลาว และ ททท.) ตูม… ผมละกลัวถูกเท้า ชาวบ้าน ก็ค่อยๆว่ายไป ยังไม่อยากกินปลาหมึกตอนนี้ ว่ายน้ำ 1.7 กม. จากฝั่งลาวมาฝั่งไทย ผมรู้แล้วละว่าการว่ายทวนน้ำนั้นเป็นอย่างไร กว่าจะขึ้นฝั่งไทยได้ 47 นาที เป็นคนที่ 105 ครับ ผมก็วิ่งไป ณ.จุดเปลี่ยน ช่วงนี้ค่อยได้พักหน่อย จักแจงเปลี่ยนชุดและอุปกรณ์ แล้วขี่จักรยานอีก 44 กม. ขี่สู้กับลมตลอด ทำความเร็วเฉลี่ยที่ 30กม.ต่อ ชม. เท่านั้นเอง ผมใช้เวลาช่วงนี้ 1.30 ชม. ก็มาถึงจุดเปลี่ยน ถอดอุปกรณ์ที่ไม่เกี่ยวข้องออก เปลี่ยน รองเท้าวิ่ง แล้วก็วิ่ง นับว่าเป็นการวิ่ง 12 กม. ที่รู้สึกหนักใจมาก ก็วิ่งประคองตัวไปเรื่อยๆ เวลาในขณะนั้น 10โมงกว่าๆ แดดเริ่มเปรี้ยงแล้ว (คิดในใจว่า ถ้าวิ่งตอนแดดจัดๆ ไม่ไหว ก็เลิกคิดไป Geterate เถอะ) ผมก็ก้มหน้าก้มตาวิ่งต่อไปเรื่อยๆ (ไม่อยากมองไกล กลัวหมดแรง) มีแรงเชียร์จาก ชาวบ้านแถวๆนั้น ให้ความอบอุ่นดีครับ อีก 500 เมตรสุดท้าย อีกอึดใจเดียว 12กม.ผมใช้เวลาไป 1.10ชม. สรุป ว่ายน้ำ 1.7กม. 47นาที จักรยาน 44กม. 1.30ชม. วิ่ง 1.10ชม.รวมทั้งหมด 3.29 นาที ครับ หลังจากนั้นก็กินแหลก ไม่สนอะไรแล้ว…ที่1 โดยรวม เวลาประมาณ 2.30ชม.-2.50ชม. ครับ (ทำได้ไงเนี่ย)


จาก : เต่าซิ่ง - 20/03/2001 15:58

 
ข้อความ : สมความตั้งใจของคุณแล้วนะครับ เต่าซิ่ง ต่อไปคงขึ้นไปตะลุยบนอวกาศได้แล้วนะ
ยินดีด้วยครับกับความสำเร็จในครั้งนี้ คุณตั้งใจทำอะไรแล้ว สามารถทำได้ดังที่ตั้งใจ เยี่ยมากๆครับ ผู้น้อยขอคาราวะ

จาก : แมวเหล็ก - 20/03/2001 18:30

 
ข้อความ : ยินดีกับความสำเร็จทั้งคุณพ่อและคุณลูก เอ๊!ประสพความสำเร็จทั้งทีมเลยนี่นา ชนะในการแข่งขันและชนะตัวเอง เฮ!
แล้วอาจารย์โลตัสเป็นอย่างไรบ้างคะ ไม่เห็นเล่าถึง หรือว่าจะมาเล่าเองในแบบของตัวเอง..รอฟังอยู่จ้า

จาก : แมวเหมียว - 20/03/2001 19:34

 
ข้อความ : วิ่ง 12K ทำเวลาวันเสาร์ได้ 1.10 นาทีครับ นับว่าร้อนไปหน่อย แล้วยังไปซ้อมจักรยานกลางแดดอีก 20 กม ตกกลางคืนเริ่มรู้ตัวว่าเป็นไข้ แต่ไม่บอกให้คุณเต่าซิ่งทราบ
วันอาทิตย์ปล่อยตัวนับว่าเป็นการว่ายน้ำที่ทรมาณมากเพราะ มองไม่ค่อยเห็นทาง คือตาสั้นมาก จึงอาศัยท่ากบลูกเดียวจะได้ไม่หลง เข้าได้ที่ 131 แต่ตอนเข้าปวดท้องครับ ต้องเดินกะย่องกะแย่งขึ้นฝั่งไม่กล้าวิ่ง กลัวไหลออกขายหน้า แล้วเข้าโรงแรม ถ่ายทุกข์ 5 นาที ออกมาเห็นจักรยานเหลือราวๆ 10 กว่าคัน ก็ขี่เรื่อยมา ถูกแซง 5-6 คัน แแดร้อนมาก ขากลับทวนลมทำให้ความเร็วเหลือ 20 กม ต่อ ชม เข้าถึงจุดเปลี่ยนตัวปรากฎว่ามี่คนวิ่งเสร็จสิบกว่าคนแล้ว เจ้าหน้าที่ถามว่าจะวิ่งต่อหรือไม่ ทีแรกว่าจะเลิกแล้ว เพราะร้อนรุ่มไปทั้งตัว แแดออกตลอด ไข้กำเริบด้วย แต่ฝืนสู้ เดินมากกว่าวิ่ง เข้าในเวลา 4.50 ชม ถูกแซงตอนวิ่ง 1 คน แซงได้ 1 คน ตอน กมสุดท้าย ได้รับเหรียญภูมิใจมาก เพราะเป็นเหรียญที่ยากที่สุด มีบางคนทำไม่สำเร็จ เพราะอากาศไม่เป็นใจ นรกกกลางแดดจริงๆ สำหรับพวกไม้ประดับ

จาก : LOTUS - 20/03/2001 20:05

 
ข้อความ : อ้อตอนนี้ยังเป็นไข้จับสั้นอยู่เลย หนาวๆ ร้อนๆ ไอขับเสมหะบ่อยมาก นี่ดีที่ซ้อยามาทานตังแต่เมือวาน มิฉะนั้นคอคงแย่กว่านี้ ตากี้เดินไปทานข้าว ขากลับขึ้นบันไดแค่ 2 ชั้น วิงเวียนหัวหมุนติ้ว ต้องรีบสาวเท้ามานั่งพิงโซฟาสักครู่ค่อยดีขึ้น งานนี้หนักหนาสาหัสมาก

จาก : lotus - 20/03/2001 20:10

 
ข้อความ : ยอดเยี่ยมทั้ง 2 เซียน ที่ทำได้จนครบทุกอย่าง นี่คืออีกความใฝ่ฝันของผมเลยต้องลงให้ได้สักครั้ง ขอบคุณที่เป็นแรงบันดาลใจ

จาก : หนุ่มเชียงใหม่ - - phundit@hotmail.com - 20/03/2001 20:50

 
ข้อความ : อย่างคุณหนุ่มเชียงใหม่คงทำได้ในเวลา 3.30 ชม เพราะดูจากสถิติวิ่งมาราธอน แค่ซ้อมให้ชินกับแดดเท่านั้น ผมแพ้แดดอย่างแรง ไม่เคยซ้อมกลางแดด เลย ตากแดด 5 ชม ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น กว่าจะได้เหรียญเข้าเส้นก็เที่ยงกว่าแล้ว โหดสุดๆ อีกอย่างอ่อนซ้อมไปหน่อย ไม่เคยซ้อมทั้ง 3 รายกายติดต่อกัน 2 รายการก็ไม่เคย ทำทีละอย่าง ไม่ work ครับ สำหรับงานนี้ เห็นได้ชัดดเลย อาศัยลูกไม่ยอมแพ้จึงเข้าเส้นได้ แต่ก็เจ็บตัวในงานนี้

จาก : lotus - 20/03/2001 23:16

 
ข้อความ : เคยอยากจะเล่นไตรกีฬากับเค้า

แต่รู้ตัวว่าไม่อึดพอ แล้วอีกอย่าง ว่ายน้ำไม่แข็งพอจะว่าย ได้เป็นชมแน่ๆ แค่ว่ายในสระห้าสิบเมตรก็จะแย่แล้ว ครับ

ยินดีกับทั้งสองท่านที่ทำได้สำเร็จครับ

จาก : -=jfk=- - 20/03/2001 23:17

 
ข้อความ : ยอดเยี่ยมๆๆๆๆๆๆๆ...นับถือๆๆๆๆๆๆๆๆ

จาก : ไข่นุ้ย - 21/03/2001 00:54

 
ข้อความ : ยอดมาก ทั้งสองท่าน ที่สามารถรอดจากการถูกปลาบึกตอดมาได้ ส่วนเรื่องขี่จักรยาน กับวิ่ง 10 กว่าโล เป็นเรื่องธรรมดามากๆสำหรับทั้ง 2 ท่านอยู่แล้ว นับถือๆ(เฉพาะเรื่องปลาตอด only )

จาก : ทอม(สปอร์ตแมน) - 21/03/2001 15:36

 
ข้อความ : hey how can u guys do that!!!!! woo it's so incredible........ I wish that I could do that too..... coz I can swim only 200m

จาก : yayuyuya - - ozmoziz@yourass.com - 21/03/2001 19:32

 
ข้อความ : It's the matter of practice, practice and practice. If not enough practice, you will die out there like I did.

จาก : lotus - 21/03/2001 20:02

 
ข้อความ : ยินดีด้วยกับความสนุก ท่านทั้งสองเยี่ยมมาก


จาก : แมวน้ำ - 21/03/2001 21:38

 
ข้อความ : สุดยอดเลยครับ ทั้ง 2 ท่าน

จาก : ปุ๊ย - 22/03/2001 09:52

 
ข้อความ : ขอแสดงความชื่นชม และยินดีความสำเร็จทั้ง 2 ท่าน ในการแข่งขันไตรกีฬาในครั้งนี้ ด้วยความนับถือ สุดยอดเยี่ยมจริง ๆ ๆๆๆๆ

จาก : อรุณเลิศ - 22/03/2001 12:43

 

ข้อแนะนำการขึ้นมาราธอน

บาดเจ็บจากการวิ่งแข่งระยะไกลและมาราธอน

ซ้อมวิ่งระยะยาวอย่างมีประสิทธิภาพ

อาหารช่วงฝึกซ้อม

ประวัติความเป็นมาของวิ่งมาราธอน

ผู้เยี่ยมชม ตั้งแต่21 มิ.ย.44<% L=Len(NewHits) i = 1 For i = i to L num = Mid(NewHits,i,1) Display = Display & "" Next Response.Write Display %>