<% Set FileObject = Server.CreateObject("Scripting.FileSystemObject") Dir = Request.ServerVariables("SCRIPT_NAME") Dir = StrReverse(Dir) Dir = Mid(Dir, InStr(1, Dir, "/")) Dir = StrReverse(Dir) HitsFile = Server.MapPath(Dir) & "\hitcounter\hits_taosing_fang.txt" On Error Resume Next Set InStream= FileObject.OpenTextFile (HitsFile, 1, false ) OldHits = Trim(InStream.ReadLine) NewHits = OldHits + 1 Set OutStream= FileObject.CreateTextFile (HitsFile, True) OutStream.WriteLine(NewHits) %> ยุคสมัยนี้ เรื่องสิ่งเสพติด น่ากลัวมาก เจาะเข้าไปในโรงเรียนประถม ผมก็เกิดความกลัวในจิตใจขึ้นมา จะทำอย่างไรดี

 

 

 

 

 

ยุคสมัยนี้ เรื่องยาเสพติด น่ากลัวมาก เจาะเข้าไปในโรงเรียนประถม ผมก็เกิดความกลัวในจิตใจขึ้นมา จะทำอย่างไรดี      นอกจาก กีฬา   ให้เด็กๆ ลุ่มหลงในกีฬาดีกว่า คิดได้ดังนี้ ผมก็พาลูกสาวตัวเล็กของผม ชื่อน้องฟางอายุ8ขวบ เรียนอยู่ชั้น ป.3 ออกไปตระเวนตามสถานที่ต่างๆ ที่มี งานแข่งวิ่งเอย จักรยานเอย ไตรกีฬาเอย เพื่อให้น้องฟางซึมซับ ความรู้สึกบางอย่างที่สามารถเก็บเกี่ยวได้

 ในขณะเดียวกันก็ถือโอกาสไปท่องเที่ยวด้วยกัน ตามประสาพ่อลูก ผมจะคอยกระตุ้นอยู่เงียบๆ เช่นให้เค้าเป็นผู้เก็บเหรียญ ทุกเหรียญที่ผมมี พาไปซื้อจักรยาน ว่ายน้ำบ้าง หาชุดเท่ห์ๆ เกี่ยวกับกีฬาให้เค้า

 และวันหนึ่ง วันที่ผมรอก็มาถึง น้องฟางพูดว่า  " พ่อหนูอยากวิ่ง พาหนูไปวิ่งหน่อย "  นั่นแหละครับ เป็นจุดเริ่มต้นของเด็กคนหนึ่งที่ต้องการวิ่ง ผมก็จัดแจงซื้อชุดวิ่ง รองเท้า และให้กำลังใจสารพัด….หลังจาก พาน้องฟางออกวิ่ง ตามสนามต่างๆ ได้สัก 4-5สนาม มีระยะตั้งแต่2.5-5K…ใช่แล้วครับ น้องฟางเริ่มมีความภาคภูมิใจในตัวเอง และเริ่มชอบวิ่งขึ้นเรื่อยๆ 

น้องฟางมักจะถามผมว่า

" พ่อ เมื่อไหร่จะมีวิ่งอีกล่ะ " 

" พ่อ อาทิตย์นี้ เราจะไปไหนกันดี…"

" พ่อ อาทิตย์นี้ไปวิ่งที่ไหนกันดี…"

ผมก็ชอบที่จะปฏิเสธไปว่า  " อาทิตย์นี้ ไม่มี…ไม่มีระยะที่หนูต้องการ มีแต่ 10 โล จะวิ่งไหมล่ะลูก …"

เค้าก็จะบอกว่า " ไม่อาว… วิ่งไม่ไหวหรอก.."

ผมก็บอกไปว่า " ก็ตามใจ " 

เค้าก็จะหมั่นเพียรถามอยู่เสมอว่า "  แล้วเมื่อไหร่ จะมีไม่เกิน 5 โลล่ะ…"  

( ผมนึกในใจเครื่องร้อนแล้วลูกสาวเรา…ก็มันไม่มีจะให้ทำยังไงล่ะ…)

จนกระทั่งวันหนึ่งเค้าก็บอกว่า " พ่อ หนูจะวิ่ง 10 โล "

แล้วยังมากระซิบถามว่า   " ถ้าวิ่งไม่ไหว เดินได้หรือเปล่าพ่อ…"

 ผมอมยิ้ม.." ได้ซิลูก..ใครจะไปว่าอะไร…"

นั่นแหละครับ 10 กิโลเมตรแรกของน้องฟางก็เริ่มขึ้นที่บางไทรเมื่อวันอาทิตย์ ที่ 5 สิงหา2544 นี้เองครับ…ใช้เวลา 1.48 ชั่งโมง 

ผมกำลังรอดูอยู่ว่า น้องฟางเค้าจะเข็ดหรือเปล่า… รู้แต่ว่า

" พ่อ หนูปวดขานิดหน่อย…" 

ผมตอบว่า  " ใครๆ เค้าก็เป็นกัน เดี๋ยวอีก 2 วันก็หาย…"

หลังจากผ่านพ้นไป 2 วัน เค้าก็กลับมาถามใหม่ว่า

"พ่อ ทำไมขามันหายปวดข้างเดียวล่ะ..อีกข้างยังไม่หายเลย.."

ผมตอบว่า    " เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็หายลูก…"

 

( เขียนโดย..คุณพ่อ(ม่าย)... เต่าซิ่ง  )

 

 

  

 

ผู้เยี่ยมชมตั้งแต่วันที่ 10 ส.ค.44<% L=Len(NewHits) i = 1 For i = i to L num = Mid(NewHits,i,1) Display = Display & "" Next Response.Write Display %>       

 

 

 

ไตรกีฬา โดย เต่าซิ่ง

พ่อลูกผูกพัน

การออกกำลังในเด็ก

เลือกวิ่งตามอายุ