ผู้เยี่ยมชมตั้งแต่วันที่ 28มิ.ย.50
ความกล้าหาญในนักวิ่ง
โดย กฤตย์ ทองคง
เรานักวิ่ง ต้องมีความกล้าหาญ กล้าที่จะยอมรับว่าที่ผ่านมา ตนเองอ่อนซ้อม ไม่ว่าจะเป็นการใส่แผนฝึกให้จริงจังอย่างไม่พอเพียง หรือไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ภารกิจมาก ปลีกเวลาได้ลำบาก ที่ธรรมชาติมันก็ไม่ปรานี มันไม่เคยฟังคำแก้ตัวของเราว่า งานเยอะ ติดกิจธุระต่างๆ มาซ้อมตามกำหนดไม่ได้ ธรรมชาติมันให้ความอ่อนฟิตเข้ามาแทน
ที่ออกวิ่งไปได้ไม่กี่น้ำก็เหนื่อยแล้ว กับความเร็วเท่าเดิม ทำไมมันถึงเหนื่อยอย่างนี้ก็ไม่รู้ นี่ถ้าไม่คาดนาฬิกาไว้ ก็ไม่รู้นะนี่
ดังนั้นเราต้องกล้าที่จะยืดอก เผชิญรับสถานการณ์ฝีเท้าตกด้วย และถ้าคุณได้แสดงความกล้าหาญถึงขั้นนี้แล้ว กุศลก็จะส่งให้คุณปรับระดับความคาดหวังของตนเองเสียใหม่ว่า ในสนามข้างหน้าที่หมายตาไว้ ก็ไม่ต้องไปหรือไปด้วยความคาดหวังความเร็วเสียใหม่
คนกล้าหาญไม่ควรจมอยู่กับน้ำตาฉันใด นักวิ่งผู้กล้าย่อมจะไม่ฟูมฟาย เฝ้าแต่ตัดพ้อ บ่นโทษโน่นโทษนี่ แต่รีบแสวงหาหนทางและโอกาสที่เขาจะได้มาอย่างไร จะได้มีเวลาฝึกซ้อมมากขึ้น แม้จะต้องเปลี่ยนความเคยชินที่ทำให้ไม่สะดวกก็ตาม
การพร่ำบ่นและโทษโชคชะตามันมิอาจแก้ปัญหาที่เรามีได้เลย ให้เพียรตระหนักรู้ว่า กว่าที่ความฟิตร่างกายจะเพิ่มความสามารถขึ้นมาทีละนิ้ว ทีละเซนต์ มันช่างยากลำบากและต้องอดทนอยู่กับความพากเพียรเป็นเวลาที่ต่อเนื่องกันนานๆ
โชคดีที่เราได้มีโอกาสพบเห็นสิ่งที่แชมป์ทุกรายพบมา จึงได้เห็นว่า กว่าจะถึงวันขึ้นโพเดี้ยมได้ มันต้องมีอะไรที่มากกว่าที่คิดไว้
และมันก็ไม่จำเป็นที่ต้องลากสังขาร ฝืนภารกิจ ยอมให้เกิดความเสียหาย กัดฟันจนเจ็บปาก ฝ่าทะลุอุปสรรคจนห้อเลือดเพื่อให้การฝึกวิ่งได้ตามแผน ถ้ามันเหลือกำลังลากนัก ถ้าต้องระหองระแหงกับครอบครัวที่ให้เวลาเขาน้อยลง หรือ เขาไม่เข้าใจ ก็ควรถอนออกจากเป้าหมายเดิม ที่อยากจะเรียกชื่อเสียใหม่ว่า ปรับระดับเป้าหมายใหม่ มากกว่า แม้กระทั่งลองเลื่อนมันออกไป วันพระไม่ได้มีหนเดียว กาลเวลาและโอกาสข้างหน้ารอคอยอยู่ หากรักกันจริง เราย่อมได้เจอกันเสมอบนลู่วิ่ง
โปรดตระหนักว่า การวิ่งต้องเป็นเรื่องที่เป็นไปเกื้อหนุนช่วยชีวิตเราให้สบายขึ้น แข็งแรงขึ้น แจ่มใสขึ้น อย่าให้การวิ่งเป็นเครื่องถ่วงชีวิตให้มีแรงเสียดทานมากโดยไม่จำเป็น และอย่าพยายามทำตัวเป็นผู้นิยมความสมบูรณ์แบบ Perfectionist ถ้าฉันเกาะแผนฝึกความเร็วไม่ได้ ฉันก็เลิกวิ่ง ไม่จำเป็นที่จะมีบุคลิกแบบตะบึงตะบอนเป็นเด็กอมมืออย่างนั้น
การวิ่งมีเป้าหมายมากมายให้เลือกปรับระดับและหมุนปุ่มโวลุ่มให้เหมาะกับความเป็นเราในช่วงเวลาต่างๆให้ดี
และหากเมื่อได้ปรับลดปุ่มโวลุ่มลงเช่นนั้นแล้ว อย่านึกว่าเราสิ้นไร้ซึ่งโอกาสแสดงความกล้าหาญ ยังครับ..ยัง เรายังต้องแสดงความกล้าหาญออกมาอีกครั้งด้วยความกล้าที่จะออกมาเริ่มต้นใหม่ เมื่อหมดภารกิจหรืออุปสรรคนั้นๆไปแล้ว มีนักวิ่งเป็นจำนวนมาก รู้สึกเจิ่น และท้อถอย แล้วก็ลืมความใฝ่ฝันในการวิ่งนั้นหลังจากเวลาที่ผ่านเนิ่นนานเกินไป
จะเป็นอย่างนั้นได้ นักวิ่งจะต้องมีแผนการณ์ล่วงหน้าว่าภายในระยะเวลานั้น ภารกิจน่าจะผ่านไปได้ด้วยดี เราจะกลับเข้าไปเอาจริงเอาจังใหม่ได้เมื่อ เดือน พ.ศ. โดยมีเป้าหมาย เพื่อให้เป็นไปตามนั้น ฉันจะฝึก (ชนิดแผนฝึกอะไร) และ ให้เห็นผล (จุดหมายเฉพาะหน้านั้น) ภายใน เดือน พ.ศ. โดยจะปรึกษา (ใคร) อ่านหนังสือ (เล่มไหน) ขอความช่วยเหลือแนะนำจาก (ใคร) วิ่งซ้อมกับ (ใคร) แล้วจะได้ทำไปตามนั้น
อย่าเพียงแต่ตั้งแต่เป้าหมายลอยๆ เช่น ฉันจะวิ่งให้ดีขึ้นในอนาคต อย่างนี้คุณก็จะไม่ได้เริ่มต้นสักที แต่ที่ว่าจะอะไรข้างต้นนั้นเราสามารถปรับเปลี่ยนได้อยู่แล้ว ไม่ใช่เถรตรง เราส่วนใหญ่ขาดความกล้าหาญก็ตรงนี้ ไม่กล้าที่จะกำหนดลงไปชัดแจ้งว่า อะไร เมื่อไร อย่างไร เพราะกลัวความผิดพลาดและล้มเหลว จึงขอตั้งไว้แบบเลื่อนลอย เพื่อจะได้มีช่องว่างไว้สำหรับใส่ข้อแก้ตัวต่างๆหรือเลื่อนเงื่อนไขเวลาไปเรื่อยๆ ก็เพราะฉันไม่ได้กำหนดไว้นี่นา
ความกล้าอีกประการหนึ่ง คือความกล้าหาญที่จะออกปากชื่นชมเพื่อนนักวิ่งที่มีฝีเท้าพัฒนาขึ้น ก็อย่างที่รู้ๆกัน ของอย่างนี้ ไม่มีฟลุ้ค เขาก้าวหน้าขึ้นมาได้เพราะวินัยและพากเพียร จงให้ความเคารพในการปักใจแน่วแน่ของเขาและในการนี้เราอาจได้คำแนะนำจากเพื่อนคนนั้นได้ ในประสบการณ์ที่เขาเคยพบมาและฝ่าฟันมันออกมาได้
จะเป็นไปได้ก็ต่อเมื่อ เราต้องชื่นชมตัวเขาอย่างจริงใจจากภายใน เมื่อทำได้ถึงขั้นนี้ เราย่อมอ่อนน้อมถ่อมตัวโดยอัตโนมัติ ไม่ใช่ถ่อมเพื่อแสดงว่าฉันถ่อมตัวตามกฎมารยาทที่ระบุว่าสาธุชนพึงถ่อมตัว แต่เป็นการเล็งเห็นผู้อื่นในสายตาว่าเขามีคุณความดีและพากเพียรอย่างจริงจัง..จริงใจ
สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องที่ขาดหายกันมากในวงการทุกวันนี้ เมื่อเรากล้าหาญในการวิ่งได้ เราย่อมจะมีความสมาร์ทกับชีวิตจริงๆที่ท้าทายกับอะไรก็ได้ที่ยากลำบากขึ้น เราพร้อมที่จะช่วยเหลือผู้อื่นอย่างจริงใจเสมอ เป็นพ่อแม่ที่จะเป็นตัวอย่างแก่ลูกได้ดี และเป็นนักวิ่งที่น่ารักของวงการเรา
21:50 น.
11 ตุลาคม 2548
