<% Set FileObject = Server.CreateObject("Scripting.FileSystemObject") Dir = Request.ServerVariables("SCRIPT_NAME") Dir = StrReverse(Dir) Dir = Mid(Dir, InStr(1, Dir, "/")) Dir = StrReverse(Dir) HitsFile = Server.MapPath(Dir) & "\hitcounter\hits_kitty.txt" On Error Resume Next Set InStream= FileObject.OpenTextFile (HitsFile, 1, false ) OldHits = Trim(InStream.ReadLine) NewHits = OldHits + 1 Set OutStream= FileObject.CreateTextFile (HitsFile, True) OutStream.WriteLine(NewHits) %> เด็กคิด

 

 ซ้อมวิ่งดีกว่า

โดย... คิตตี้แมวตัวน้อย

Visitors: <% L=Len(NewHits) i = 1 For i = i to L num = Mid(NewHits,i,1) Display = Display & "" Next Response.Write Display %>

 

วันหนึ่งมีแมวสองตัว   ตัวหนึ่งชื่อแมวเหมียว      อีกตัวหนึ่งชื่อแมวหง่าว แมวหง่าวมีน้องสองตัว    ตัวพี่ชื่อแมวแคท  ตัวน้องชื่อแมวคิตตี้ แมวแคทกับแมวคิตตี้   ไม่ชอบซ้อมวิ่ง เมื่อถึงวันงานวิ่ง NCC แมวแคทวิ่ง 5 กิโล เข้าเส้นชัยช้า 1 ชั่วโมง 50 นาที แมวคิตตี้วิ่ง 2 กิโล เข้าเส้นชัยช้าเหมือนกัน 1 ชั่วโมง 51 นาที เฉือนกันไป 1 นาที พอวิ่งถึงเส้นชัยเหรียญก็หมดพอดี ส่วนแมวเหมียวขยันซ้อมวิ่ง วิ่ง 10 กิโล เวลา 37 นาที 20 วินาที ได้ถ้วยรางวัล มีข้อเตือนใจจากนิทานว่า ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น

หมายเหตุ คิตตี้แมวตัวน้อยแต่งนิทานเรื่องนี้เมื่อเช้านี้ประมาณ 7 โมงกว่า ๆ ระหว่างนั่งรถที่แม่ขับไปส่งที่โรงเรียน cat บอกว่าวิ่งเข้าเส้นชัยช้าไม่เป็นความจริง คิตตี้บอกว่าก็เป็นนิทาน
นี่

จาก : คิตตี้แมวตัวน้อย - 21/11/2000 08:38

 

ตอนแรกพี่แมวเหมียวก็สงสัยว่าวิ่ง 5กิโลเมตร เข้าเส้นชัย1ชั่วโมง 50นาที กับวิ่ง 2กิโลเมตร เข้าเส้นชัย 1 ชั่วโมง 51 นาทีมันเฉือนกันได้อย่างไร มาเข้าใจตอนจบว่าเป็นนิทานนี่นา ...
เป็นนิทานที่น่ารักมากค่ะ
ตอนนี้เรากำลังจะมีนักเขียนตัวน้อยเพิ่มขึ้นอีกคนแล้วนะคะ

จาก : แมวเหมียว - 21/11/2000 09:02


นิทานเรื่อง ตำนานวิ่ง ตอนที่ 1

 

ตั้งแต่วิ่งมา มีตำนานเล่าว่า แต่ก่อนคนไม่มีเงิน อดอยาก ในเมืองเฉินหลง มีหมู่บ้านหนึ่งชื่อว่าหมู่บ้านเสรี ผู้ใหญ่บ้านชื่อนายอวลักษณ์ (คิตตี้ไม่รู้คำแปล แต่ต้องเขียนด้วย ล และมี ษ ด้วย) เขาได้ก่อตั้งการวิ่ง ต่อมามีคนตั้งชื่อชมรมวิ่งโดยเฉพาะว่าไทยรันนิ่ง
ขอจบตอนที่ 1 แค่นี้ก่อนค่ะ รถโรงเรียนมารับแล้ว เพิ่งใส่ถุงเท้าได้ข้างเดียว

หมายเหตุ แม่ได้เปิดพจนานุกรมแล้ว อวลักษณ์แปลความหมายก็คล้าย ๆ อัปลักษณ์นั่นแหละ ต้องติดตามต่อไปว่าผู้ใหญ่บ้านจะเกี่ยวข้องกับตำนานอย่างไร สุดจะเดาได้


จาก : คิตตี้แมวตัวน้อย - 22/11/2000 09:14

 

นิทานเรื่องตำนานวิ่ง ตอนจบ

 

ต่อมานักวิ่งชื่อว่าวาวินี (ไม่มีคำแปล) เขาตั้งชมรมใหม่ชื่อว่า ชมรมวิ่งเพื่อสุขภาพชัยนุท แต่แล้วไม่มีคนสมัครเลย นอกจากนางเจ้ย วันต่อมานางภาวนาเป็นพี่ของวาวินี เขาได้สร้างอินเตอร์เน็ท ผู้ใหญ่บ้านที่ชื่ออวลักษณ์จึงประกาศให้ทุกคนทราบว่าต้องตั้งชื่อที่ไม่ใช่ชื่อตัวเองในอินเตอร์เน็ทและอย่าให้คนอื่นรู้ นางเจ้ยได้ตั้งชื่อว่าแงวเหงียว ประธานชมรมวิ่งเพื่อสุขภาพชัยนุทตั้งชื่อว่าวุ้ยแสนสวย ประธานชมรมไทยรันนิ่งตั้งชื่อว่ามะเขิม ลูกชายคนโตของประธานชมรมไทยรันนิ่งตั้งชื่อว่าชอบคิด ส่วนลูกสาวคนเล็กตั้งชื่อว่าแคทตี้ ภรรยาของประธานชมรมไทยรันนิ่งตั้งชื่อว่ามะเขิมเก้อว

เมื่อถึงงานวิ่งที่ชื่อว่างาน AVON ผู้ใหญ่บ้านหมู่บ้านเสริมเก๊อกซึ่งเป็นอีกหมู่บ้านหนึ่งบอกหมู่บ้านเสรีว่าให้ผู้หญิงนักวิ่งในชมรม 1 คนเป็นตัวแทนไปแข่ง ส่วนคนที่ไม่ได้ไปแข่งให้รอดูทีวีช่องเก้าเวลาตีหนึ่ง ชมรมวิ่งเพื่อสุขภาพชัยนุทบอกให้นางเจ้ยที่ชื่อแงวเหงียวไปแข่ง ชมรมไทยรันนิ่งให้แคทตี้ไปแข่ง หมู่บ้านเสริมเก๊อกมีชมรมวิ่ง 2 ชมรม ชื่อชมรมไมเคิลและชมรมยาดอง ชมรมไมเคิลส่งนักวิ่งซึ่งใช้ชื่อในอินเตอร์เน็ท ว่าสวิทเตอร์ ชมรมยาดองส่งนักวิ่งชื่อสวิทตี้ มีชื่อในอินเตอร์เน็ทว่าหมวยเจ็ด

เมื่อถึงวันจริงนักวิ่งทั้งสี่ชมรมนี้เข้าจุดสตาร์ทตอนตีหนึ่ง ปล่อยตัวตอนตีหนึ่งสิบห้า เมื่อปล่อยตัวเสร็จ นักวิ่งวิ่ง 5 กิโล ตอนนี้ทีมของไทยรันนิ่งนำอยู่ ทีวีก็เปิดฉายแล้ว เมื่อถึงกิโลสุดท้าย กองเชียร์เชียร์แคทตี้ใหญ่เลย และเชียร์นอกทีวีว่าอีกนิดเดียว แคทตี้จะถึงแล้ว เมื่อแคทตี้ถึงเส้นชัยได้ที่หนึ่ง ตามด้วยนักวิ่งชมรมยาดอง ที่สามคือนักวิ่งชมรมวิ่งเพื่อสุขภาพชัยนุท นักวิ่งชมรมไมเคิลได้แค่เหรียญสีชมพู ส่วนชมรมไทยรันนิ่งได้ถ้วย แคทตี้ได้เหรียญทอง ชมรมวิ่งยาดองได้เหรียญเงิน ไม่ได้ถ้วย ชมรมวิ่งเพื่อสุขภาพชัยนุทไม่ได้ถ้วยเช่นกัน ได้เหรียญทองแดง

เมื่อแคทตี้กลับบ้านก็เอาถ้วยและเหรียญมาโชว์ และแคทตี้บอกกับประธานชมรมไทยรันนิ่งว่า “พ่อ แคทตี้วิ่งได้แล้ว พ่อไม่ต้องห่วงเลย” แม่แคทตี้บอกว่า แม่เตรียมของขวัญให้แคทตี้แล้ว เพื่อจะได้เดินทางไปค่ายที่ครูของโรงเรียนบอก เมื่อแคทตี้เห็น แคทตี้ก็บอกว่า “แม่ขาหนูพร้อมแล้ว” เมื่อเดินทางมีเด็กที่ไปอยู่ 3 คน ครู 1 คน ทุกคนไปค้างที่ค่ายแต่ไม่ได้ค้างที่บ้าน แคทตี้สามารถนอนบนรถได้เลยเพราะเตรียมอุปกรณ์ที่แม่ให้มาด้วย ส่วนคนอื่นถ้าจะนอนบนรถก็ต้องนั่งไม่เหมือนแคทตี้

เมื่อถึงตอนเช้าของวันกลับ แคทตี้และเพื่อนเดินทาง เพื่อนที่เจมมอร์ บอกคุณครูว่า “แคทตี้เป็นนักวิ่งเขาจำทางได้ ให้เขาบอกทางดีกว่าครับ” แคทตี้บอกว่า “ถ้าควันนำทางพุ่งไปทางไหน นั่นคือทางกลับ” แคทตี้ก็บอกทางไปส่งทุกคนที่บ้าน แคทตี้บอกครูว่า “คุณครูไปกับหนูก่อน เดี๋ยวมันอันตราย” เมื่อถึงบ้านแคทตี้เล่าให้คุณพ่อและคุณแม่ฟังว่า เมื่อแคทตี้โตขึ้น แคทตี้จะเอาตัวรอดได้จากประโยชน์ของการวิ่ง วิ่งแข่งเองได้โดยไม่ต้องมีคนควบคุม

ข้อเตือนใจ หนู ๆ ทุกคนลองวิ่งดูสิ แล้วจะติดใจ อย่างคำขวัญที่คิตตี้ (ไม่ใช่แคทตี้)แต่งคือ รักวิ่งคือรักสนุก มีความสุข เอาตัวรอดได้




จาก : คิตตี้แมวตัวน้อย - 23/11/2000 06:09