ป้าตื่นเช้า  นอนแต่หัวค่ำ 2 ทุ่มนอนแล้ว  อย่างดึกไม่เกิน 2 ทุ่มครึ่ง  พยายามนอนให้ได้ประมาณ  8 ชั่วโมง ตี 3 ครึ่งตื่นแล้ว   สวดมนต์ ครึ่งชั่วโมง  พอเช้าก็ไปออกำลังกายให้สม่ำเสมอ ประมาณ 15-20 นาที  สมัยก่อนตอนป้าอายุประมาณ 64 ปี ที่มาเริ่มออกกำลังกายอย่างจริงๆ จังๆ ป้าเป็นคนนำพวกสูงอายุ เต้นแอโรบิคนำบนเวที ประมาณ วันละ 1 ชั่วโมง  พออายุย่าง 70 ปี ก็ไม่เอาแล้ว ป้าหันว่าวิ่งสลับเดิน 5รอบประมาณ 3-4 กิโล  แต่พวกเพื่อน ๆก็ให้มาช่วยกันตั้งวงแอโรบิคให้เด็กหนุ่มๆ สาว ๆ กัน เพราะป้ารู้จักคนเยอะ  ป้าก็มาเต้นเป็นลูกน้องเค้า ให้คนหนุ่มคนสาวเป็นคนเต้นนำมาจนทุกวันนี้  ป้าก็ร่วมเต้นแอโรบิคประมาณวันละ 20 นาที ก็เลือกท่าเต้นที่เหมาะกับเรา บางท่าเราก็ไม่ต้องไปเต้นตาม อย่าไปฝืนสังขาร  เอาเท่าที่เราทำได้  ป้าจะหยุดพัก วันศุกร์กับวันจันทร์ 

  การออกกำลังกายควรเริ่มออกตั้งแต่ตอนนี้ เริ่มได้เลย  ไม่ว่าจะเป็นอายุเท่าไร ก็ให้เริ่มแต่วันนี้เลย  ตั้งใจเลยเวลาออกกำลังกายเต้นแอโรบิคเราต้องเต้นให้สนุกนะ ให้ใจคึกคัก  ไม่ต้องไปอายใครว่าเราแก่แล้ว ต้องทำใจให้สนุกคึกคัก การออกแอโรบิคทำให้บุคคลิกดี  หลังป้าตรง  เวลาเราล้มก็ล้มอย่างมีท่า  นี่มีคนมาสัมภาษณ์ป้าหลายคนแล้วนะว่าแก่แล้วยังมีบุคลิกดี  ป้านี้ยังแข็งแรง ไม่เคยเป็นลม ไปตรวจสุขภาพ คุณหมอบอกคลื่นหัวใจอย่างนี้เลย ( ยกนิ้วโป้งประกอบ )

การดูแลตัวเองก็พยายามทำใจให้สบาย อย่าไปเครียด  อย่ามองในสิ่งที่ไม่ดี  พยายามมองตรงนั้นให้ดี เหมือนกับเราอยู่บ้านน่ะ  บางทีบ้านเราเก่า ๆ แก่ ๆ  ก็ช่าง  เราก็พยายามทำตรงนั้นให้ดี  แล้วมันก็ดีเอง  ต้องมีสุขภาพจิตดี มองคนในแง่ดี  ใครจะยังไง ก็ช่าง เราก็ยิ้ม  ไม่ต้องไปโกรธ  ไปอะไร

 สมัยก่อนป้าเป็นครูสอนบัลเล่ย์  ป้าเรียนนาฏศิลป์ รุ่นเดียวกับ จุรี โอศิริ     นภา   หวังในธรรม  ก็เรียนทั้งรำไทย  เรียนร้องเพลงไทย   และ เพลงสากลกับอาจารย์ฝรั่ง   ตอนเป็นเด็กรุ่นๆ 14-15 ปี พวกเด็กนาฏศิลป์พอเลิกเรียนตอนเย็น  พวกป้าก็ต้องไปสอนพวกนักการเมืองรำวง มาตราฐาน พวกนักการเมืองสมัยนั้นต้องรำวงให้ถูกต้อง  มีอยู่เย็นหนึ่ง ขณะที่สอนรำวงอยู่ ป้าก็ตะโกนว่าหิวข้าวแล้ว    ป้าไม่รู้ว่าเสียงมันดังไปตามเครื่องขยายเสียง  ผู้ใหญ่พวกนักการเมือง รีบบอกให้พอก่อน ๆ เด็กมันหิวข้าวแล้ว  วงแตกเลย ป้าก็ถูกครูดุ ว่าเสียชื่อหมด  ( ป้าเล่าไปหัวเราะไปกับความหลัง )

สมัยสาวๆ ป้าแก่นกระโหลกมาก   เพื่อนๆ ตั้งฉายาให้ว่า อีม้า คุณพ่อเป็นครูพละ ก็มีพื้นฐานการออกกำลังกาย  เมื่อสาวๆ ก็บริหารกายยกแข้ง ยกขา  ตีลังกา  อะไรได้ทั้งนั้น 

ป้าชอบกินอาหารแบบไทยๆ เน้นผัก และผลไม้  ยืนโรง บางทีไม่กินข้าวก็กินผลไม้แทน  อาหารก็ชอบกินน้ำพริก ไม่กินพวกกะทิ  น้ำพริกปลาทูนี่ชอบมาก ต้องกินทุกมื้อ  ชอบกินมาตั้งแต่สมัยสาวๆ เป็นพื้นมา  เพราะแม่เป็นพนักงานเชิญขึ้นตั้งแต่รัชกาลที่ 5 ทำอาหารไทยอะไรอย่างนี้ ติดแม่มา  กลายเป็นทานอาหารชาววังมาตั้งนมนานแล้ว( หัวเราะ)

 ป้าเคยแสดงเป็นนางเอกละคร 2 เรื่อง เป็นพิมพิลาไลย กับอีกเรื่องชื่อ เพลิงโลกีย์  ในหลวงรัชกาลที่8 และรัชกาลที่9  เสด็จมาทอดพระเนตรเป็นการส่วนพระองค์  ตอนนั้นป้าเล่นคู่กับ สุรสิทธิ์ สัตยวงศ์ ซึ่งเล่นเป็นพระเอก  ตอนนั้นป้าอายุประมาณ 17-18  เล่นที่ศิลปากร   ป้าได้ร้องเพลงถวายหน้าพระที่นั่งด้วย  ป้าร้องเพลงสลับละครเวที  ร้องเพลงกากีมิใ่ช่ชั่ว เป็นเพลงไทยเดิมที่มีชื่อเสียงในสมัยนั้น    เพลงสากลก็ร้อง บลูดานูบ  และก็เพลง The song of India  และได้รับพระราชทานเงินรางวัลมา 80 บาท  ต้องแบ่งกับพระเอกเหลือคนละ 40 บาท  (สมัยปี 2487 หรือ 89 ก็จำไม่ค่อยได้แล้ว )  รู้สึกว่าหัวใจพองโตเชียว   แหม! ดีใจแทบตาย  รู้สึกว่าเราได้รับพระราชทานเงินรางวัลจากในหลวง 

 อีกเหตุการณ์หนึ่งที่ป้าประทับใจ คือ มีละครเรื่องพันท้ายนรสิงห์  มีข้าราชบริพาร  มาบอกก่อนเปิดการแสดงในวันนั้นเอง  เราไม่รู้ล่วงหน้ามาก่อน  มาบอกว่า เดี๋ยวในหลวง ทั้งสองพระองค์จะเสด็จมาทอดพระเนตรเป็นการส่วนพระองค์ พวกเราต้องรีบเตรียมการกันใหญ่ พระองค์ท่านแอบขับรถมาเอง ( ป้าขอพูดธรรมดานะ ใช้ราชาศัพท์ไม่ค่อยถูก ) ตอนแรกว่าจะมา 2 ทุ่ม แต่ ทุ่มครึ่งก็มาถึงแล้ว  ท่านก็เดินมาเอง  ตอนนั้นตั้งเพลงข่าววอกันแทบไม่ทัน  ทั้งสองพระองค์ตอนนั้นสักประมาณ 17-18 ปี  พวกเราก็แอบดูกันอยู่หลังม่าน พวกนักดนตรีก็จัดบรรเลงเพลงข่าววอ พระองค์ท่านชอบดูละคร  ชอบดูพวกจำอวดด้วย   สมพงษ์ พงษ์มิตร  จอก ดอกจันทร์  จำรูญ  หนวดจิ๋ม  องค์น้องนี่ชอบอกชอบใจ หัวเราะก๊ากเลย  องค์พี่ต้องคอยสะกิดใหญ่อย่าหัวเราะดัง

นอกจากนั้นป้ายังมีโอกาสได้เข้าเฝ้าที่สวนจิตรลดาอีก ตอนนั้นในหลวงรัชกาลที่ 9 มีพระคู่หมั้นแล้ว    พระองค์เจ้าจักรพันธุ์เพ็ญศิริ  ท่านพามาอัดเพลงซึ่งต้องร้องกันสดๆ มีวงดนตรีเล่นกันสดๆ สมัยนั้นยังไม่ค่อยมีเทปเพลงขาย  ก็ต้องให้พวกนักร้องมาอัดแผ่นเสียง เพราะพระองค์จะเอาไว้ไปฟังที่เมืองนอก พระองค์โปรดฟังเพลงไทย ๆ   พันเอก การุณ  เก่งระดมยิง  เป็นคนอัดเสียงให้  มีฉลอง  สิมะเสถียร  กันทรีย์  นาคประภา  สง่า  อารัมภีร์     ป้าก็ร้องเพลง   สไบทรง  ( ต่อมาแปลงเป็นเพลง สไบแพร )  ป้าก็ร้องเพลงสไบทรง เนื้อร้องอย่างนี้    สไบเจ้าเอ๋ยเคยทรง    คล้องลงแนบไหล่   และก็มีเพลง   กากีมิใช่ชั่ว   เพลงน้ำตาแสงใต้  เมื่ออัดเพลงกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว   พระองค์ท่านก็ตรัสว่า  " ขอบใจนะ  "

อีกเหตุการณ์หนึ่ง ที่ป้ามีโอกาสเข้าเฝ้า  ตอนนั้นป้าเป็นนักร้องของกองดุริยางค์ทหารอากาศ  และมาแสดงในสวนจิตรลดา    พวกเพื่อนๆ ก็ไม่กล้าประกาศการแสดงต่อหน้าพระที่นั่ง  เพื่อนๆ ก็บอกกันว่า  "  อีม้า  เองเป็นคนประกาศดีกว่า  ข้าไม่กล้าหรอกต่อหน้าพระพักตร์ในหลวง น่ะ "    การประกาศชื่อเพลง ตอนนั้นป้ายืนไม่ห่างไกลจากพระองค์นัก     เราก็คำนับถอนสายบัวก่อนป้าก็ประกาศเพลงป้าพูดผิด    แทนที่จะประกาศว่า  เพลงมาดามบัตเตอร์ฟลายอยู่ในมหาอุปรากร.. 

ตานี้ป้าพูดผิดเป็น  มาดามบัตเตอร์ฟลายอยู่ในมหาอุปรากา

ในหลวงรัชกาลที่9 พระองค์ก็หัวเราะสิ  ตานี้ป้าก็รีบพูด ว่า  " ขอประทานโทษ "  เราก็ขำพูดภาษาเจ้าก็ไม่ค่อยจะเป็นใช่มั้ย 

พระองค์ท่านจักรพันธุ์  เพ็ญศิริ  ก็รีบบอก  " ไม่ต้อง  พูดธรรมดา   ธรรมดา   อย่าตกใจ  ไม่ถือ ไม่ถือ  "    ป้ายังจำวันนั้นได้ดี  ในหลวงนุ่งกางเกงชาคสกิ้น  สีครีม   ใส่เสื้อสีขาวๆ  พระองค์ท่านทรงล้อเล่นกับพวกข้าราชบริพาร  เค้าต้อนรับทางนี้นะ  แต่พระองค์ไม่เสด็จกระไดนี้หรอก  เสด็จลงมาอีกทางหนึ่ง  พวกข้าราชบริพาร    ต้องรีบไปคอยกราบ   พวกนี้นุ่งโจงกระเบนกันทั้งนั้นนี่พวกในวัง

 ส่วนมากผู้หญิงพอมีครอบครัวแล้วมักบอกว่าไม่ค่อยมีเวลา  เวลาน่ะมี  ก็ปลีกเวลาสัก 15-20 นาที พยายามหาเวลาออกกำลังกายให้ได้ ออกตามทีวีก็ได้  ก็ทำตามเท่าที่เราทำได้  ออกให้สม่ำเสมอ    และเราจะไม่แก่  ไม่ใช่ว่าไปรอจนจะเดินไม่ไหว  กลัวเดินไม่ได้  ถึงได้มาเดินออกกำลังกายซะหน่อย  เริ่มแต่วันนี้เลยนะคะ  ทำไปเลย

ป้ามีวิธีกระตุ้นให้ตื่นมาออกกำลังกายแต่เช้า  คอยเตือนตนเองว่า  เดี๋ยวฉันไม่สวยนะ  ต้องตื่นเดี๋ยวไม่สวยนะ  สุขภาพจะไม่แข็งแรงนะ  ไม่ได้   เราต้องทำให้ได้  เรื่องสุขภาพนี่นะป้าจะบอกให้ มีเงินเป็นล้านก็ซื้อไม่ได้  ฉะนั้นเราต้องทำของเราเอง  พยายามกระตุ้นตัวเองให้มาออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ